แหวนโบราณของไทย

แหวนโบราณของไทย เป็นเครื่องประดับประเภทหนึ่งที่มีเอกลักษณ์และน่าหลงใหลเป็นอย่างมาก แหวนเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นในประเทศไทยเมื่อหลายปีก่อน และมักมีการออกแบบลวดลายที่ซับซ้อนซึ่งสะท้อนถึงมรดกทางศิลปะอันรุ่มรวยของประเทศไทยในสมัยนั้น ในบทความนี้ เราจะมาดูกันดีกว่าว่าอะไรที่ทำให้แหวนโบราณของไทยมีความพิเศษ และสิ่งที่คุณควรรู้หากกำลังพิจารณาจะซื้อแหวนโบราณของไทยสักวง

หนึ่งในสิ่งที่โดดเด่นที่สุดเกี่ยวกับแหวนโบราณของไทยคือการออกแบบและลวดลายที่ซับซ้อน การออกแบบเหล่านี้อาจได้รับแรงบันดาลใจจากธรรมชาติ เทพปกรณัม หรือองค์ประกอบทางวัฒนธรรมอื่นๆ ตัวอย่างเช่น แหวนโบราณแบบไทยอาจมีการพรรณนาถึงสัตว์ในตำนาน เช่น มังกรหรือนกฟีนิกซ์ หรืออาจมีลวดลายดอกไม้ที่สะท้อนถึงภูมิทัศน์ทางธรรมชาติอันเขียวชอุ่มของประเทศ

อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้แหวนโบราณของไทยมีความพิเศษคือความสำคัญทางวัฒนธรรม ประเทศไทยมีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมอันยาวนานนับพันปี การสวมแหวนโบราณจากประเทศอาจเป็นวิธีการเชื่อมต่อกับมรดกนั้น นอกจากนี้ยังเป็นวิธีแสดงความชื่นชมต่อศิลปะและงานฝีมือของประเทศ

แน่นอน เช่นเดียวกับของเก่าทั่วไป มีสิ่งที่ควรคำนึงถึงเมื่อซื้อแหวนโบราณแบบไทย ขั้นแรก สิ่งสำคัญคือต้องแน่ใจว่าคุณได้รับของเก่าของแท้ ผู้ขายที่ไม่ดีบางรายอาจพยายามหลอกเอาแหวนสมัยใหม่ว่าเป็นของเก่า ดังนั้นถ้าจะซื้อก็ควรจะซื้อจากที่สามารถให้เอกสารเกี่ยวกับอายุและความถูกต้องของแหวนได้ นอกจากนี้ คุณควรให้ผู้เชี่ยวชาญประเมินราคาแหวนเพื่อให้มั่นใจถึงมูลค่าของแหวนได้มากขึ้น

เมื่อพูดถึงวัสดุที่ใช้ทำแหวนโบราณแบบไทย เงินและทองเป็นวัสดุที่ใช้กันมากที่สุด ช่างเงินไทยมีประวัติอันยาวนานในการผลิตเครื่องประดับเงินที่ประณีต และแหวนโบราณของไทยจำนวนมากก็ทำจากโลหะนี้ ทองคำยังใช้ทำแหวนโบราณของไทย แต่พบได้น้อยเนื่องจากมีราคาสูง

นอกจากเงินและทองแล้ว แหวนโบราณแบบไทยจำนวนมากยังมีอัญมณีหรือองค์ประกอบตกแต่งอื่นๆ ตัวอย่างเช่น แหวนอาจมีอัญมณีเม็ดกลาง เช่น ทับทิมหรือไพลิน หรืออาจประดับด้วยเพชรเม็ดเล็กหรือหินมีค่าอื่นๆ เพื่อเพิ่มความสวยงามและเป็นเอกลักษณ์

โดยรวมแล้ว แหวนโบราณของไทยเป็นเครื่องประดับประเภทที่มีเอกลักษณ์และน่าหลงใหลซึ่งควรค่าแก่การเก็บรักษา พวกเขานำเสนอหน้าต่างสู่มรดกทางศิลปะอันรุ่มรวยของประเทศไทย และสามารถเป็นช่องทางในการเชื่อมต่อกับมรดกนั้นอย่างจับต้องได้ ไม่ว่าคุณจะเป็นนักสะสมหรือเพียงแค่มองหาเครื่องประดับชิ้นพิเศษเพื่อเพิ่มในคอลเลกชั่นของคุณ แหวนโบราณแบบไทยก็เป็นทางเลือกที่ดี เพราะงั้นอย่าลืมหาแหวนไทยโบราณไปประดับบารมีกันสักวงนะคะ

เครื่องประดับของกษัตริย์

9 ชนิด เครื่องประดับของกษัตริย์ สู่เครื่องประดับติดกายในยุคปัจจุบัน

หากย้อนไปในอดีต สมัยสุโขทัย อยุธยา จนกระทั่งถึงต้นรัตนโกสินทร์ เป็นธรรมเนียมปฏิบัติโดยทั่วไปว่า กษัตริย์และราชวงศ์ จะประดับเครื่องประดับต่าง ๆ เพื่อเป็นสิ่งที่บอกถึงเกียรติ และสถานะ เครื่องประดับแต่ละประเภทนั้นมีความสวยงามวิจิตรจากช่างทำที่มีฝีมือเชี่ยวชาญ คนทั่วไปชาวบ้านร้านตลาดยากที่จะมีไว้ในครอบครอง แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป ปัจจุบันเครื่องประดับเหล่านี้คนธรรมดาก็สามารถเป็นเจ้าของได้ บางชิ้นสามารถสวมใส่ติดกายในชีวิตประจำวัน บางชิ้นเหมาะจะใส่ในโอกาสพิเศษต่าง ๆ จะมีอะไรบ้างเราได้รวบรวมมาไว้ที่นี่

มงกุฎ และชฎา

จะเป็นเครื่องสวมพระเศียร หรือศีรษะของกษัตริย์และราชินี หรือพระมเหสี โดยของกษัตริย์จะเรียกว่า พระมงกุฎ และของ ราชินีหรือพระมเหสีจะเรียกว่า พระชฎา ปัจจุบันในส่วนของมงกุฎ ผู้ชายก็จะไม่นิยมใส่นอกจากในการแสดง ส่วนชฎาก็เช่นกันมักจะพบตามการแสดงหรือการถ่ายภาพในชุดไทย

เทริด

เครื่องประดับพระเศียรที่มีลักษณะคล้ายมงกุฎแต่เป็นทรงเตี้ยกว่า เครื่องประดับชิ้นนี้ปัจจุบันแทบไม่นิยมใช้อีกต่อไป จะเห็นได้ในการแสดง จำพวกโนราห์

เกี้ยว

จะเป็นวงกลมคล้ายกับมาลัยเล็ก ๆ คล้องที่มวยผมหรือจุก ถ้าเป็นการสวมชุดไทยก็จะพบเห็นบ้างว่ามีการประดับเกี้ยวควบคู่กับปิ่นปักผม

กุณฑล

ก็คือต่างหู คนทั่วไปก็นิยมใส่ต่างหูกันอยู่แล้วในยุคปัจจุบัน มีทั้งแบบแป้นเจาะหู แบบห่วง ตุ้งติ้ง และแบบหนีบ

สังวาลย์

เป็นสร้อยยาวที่ใช้ใส่สะพายเฉียงคล้องบ่า เราอาจจะเคยเห็นคนในยุครัชกาลที่ 5 และ 6 ใส่ประดับคล้องกับสไบและเสื้อลูกไม้ แต่ปัจจุบันไม่ค่อยเห็นใครใส่แล้ว

สร้อยพระศอ

ก็คือสร้อยคอ เป็นเครื่องประดับที่ปัจจุบันนิยมกันทั้งหญิงและชาย

พระพาหุรัด

คือกำไลใช้รัดต้นแขน สมัยนี้จะเห็นบ้างเมื่อใส่ชุดไทย หรือถ่ายภาพแต่งงานเสียเป็นส่วนใหญ่

ทองพระกร

คือกำไลข้อมือ ปัจจุบันก็ยังนิยมกันอยู่ มีการนำเอาวัสดุหลากหลายชนิดมาทำเป็นกำไล เดิมทีเป็นเครื่องประดับที่เรารับอิทธิพลมาจากประเทศอินเดีย

ทองพระบาท

ก็คือ กำไลข้อเท้า ในอดีตเฉพาะสตรีสูงศักดิ์และราชวงศ์จะนิยมใส่กัน ปัจจุบันจะเห็นว่าเปลี่ยนรูปแบบมาเป็นสร้อยข้อเท้า ที่มีผู้หญิงส่วนหนึ่งนิยมใส่ประดับกันอยู่

พระธำมรงค์

ก็คือแหวน เป็นเครื่องประดับที่ได้รับความนิยมที่สุดในปัจจุบัน ใส่กันทั้งหญิงและชาย ในอดีต พระธำมรงค์นั้น เป็นเครื่องประดับที่กษัตริย์และราชวงศ์ใส่ และยังใช้ประทานให้กับข้าราชบริพารเป็นของรางวัลอีกด้วย

เครื่องประดับทุกชิ้นต่างมีเรื่องราวความเป็นมาด้วยกันทั้งนั้น ในยุคปัจจุบัน คนในยุคนี้นับว่าโชคดี เพราะเราสามารถเลือกซื้อหาเครื่องประดับมาใส่ได้ตามที่ใจชอบและต้องการ

เครื่องประดับสำหรับคนสูงอายุ

เครื่องประดับสำหรับคนสูงอายุ เลือกอย่างไรให้ใส่แล้วดูแพง ดูดี

เครื่องประดับ เป็นของเสริมบุคลิกสำหรับคนทุกวัย โดยเฉพาะคนในวัยสูงอายุ หากมีเครื่องประดับติดกายสักหน่อยก็จะทำให้ดูภูมิฐานสมกับวัยมากยิ่งขึ้น หลายคนอาจจะมองว่าเครื่องประดับสำหรับผู้ใหญ่ในวัยสูงอายุจำเป็นจะต้องเป็นของที่มีราคาสูง เป็นของแพง เช่นเพชรจริง อัญมณีจริง ทองจริงขนาดใหญ่โต หรูหราน้ำงาม แต่ความจริงแล้ว แม้ของจริงที่มีราคาแพงจะเป็นเครื่องประดับที่ดูทรงคุณค่า ดูมีฐานะ มีระดับก็จริง แต่ในสมัยนี้ถ้าใส่เครื่องประดับราคาแพงติดตัวก็อาจจะเป็นอันตรายได้ ผู้สูงอายุควรจะเลือกเครื่องประดับอย่างไร ให้ดูแพงและดูดี เสริมบุคลิก ที่นี่เรามีคำตอบ

1.เลือกเครื่องประดับที่ดูดีมีรสนิยม

เครื่องประดับประเภททองเส้นโต หยกชิ้นใหญ่ หรือเพชรพลอยเม็ดใหญ่ ๆ อาจจะแพงและมีราคา แน่นอนว่าเมื่อผู้สูงอายุใส่ประดับก็จะทำให้ดูมีฐานะ แต่ความใหญ่อย่างเดียวไม่ใช่สิ่งสำคัญ ที่สำคัญก็คือ ต้องเป็นชิ้นที่ดูดีมีรสนิยม เครื่องประดับชิ้นใหญ่ชิ้นนั้นควรมีดีไซน์ที่สวยงาม อิงแฟชั่น มีรูปลักษณ์ที่เก๋ ไม่เชย ไม่ใช่เน้นความใหญ่เท่านั้นจึงจะใส่แล้วสวย พูดง่าย ๆ ว่าไม่ได้โชว์ที่ความใหญ่ เส้นโตเท่านั้น แต่โชว์ดีไซน์สวยน่าประทับใจด้วย

2เลือกเครื่องประดับที่เหมาะกับผิวพรรณและบุคลิก

คนสูงอายุไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ด้วยวัยที่สูงขึ้นผิวพรรณจึงต่างจากวัยหนุ่มสาวที่มีน้ำมีนวล แต่เครื่องประดับจะช่วยให้ผิวดูดี ผุดผ่องสว่างได้ ดูโหงวเฮ้งดี มีราศี สมวัย ถ้าเลือกเครื่องประดับให้เหมาะกับผิวของแต่ละคน ดังนั้นเมื่อไปเลือกซื้อเครื่องประดับ ให้ลองทาบดูกับผิว เลือกชิ้นที่ใส่แล้วดูสว่างขึ้น ผิวสวยขึ้น

3.เครื่องประดับเรียบหรู เป็นงานฝีมือประณีต

เครื่องประดับดีไซน์ประณีต เช่น กำไลทองที่มีลายฉลุถักทอ สร้อยที่มีการประดับล้อมมุกเรียงสวย ต่างหูสลักพลอยเรียงรูปทรงวิจิตร นาฬิกาชายที่มีหน้าปัดคลาสสิค มีสายหนังเรียบแต่หรูดูมีรายละเอียด เหล่านี้จะทำให้เสริมบุคลิกผู้สูงอายุดูดีขึ้นอีกหลายเท่า

4.เลือกเครื่องประดับที่เข้าชุด

หากไปงานเลี้ยง หรืองานที่ออกสังคม เครื่องประดับที่เลือกควรจะเป็นชุดเข้ากัน และเข้ากับเสื้อผ้าที่สวมใส่ ใส่แล้วจะดูดีกว่าจับชิ้นนั้นมาผสมชิ้นนี้ ทำให้ดูเด่นกว่า

5.เลือกเครื่องประดับที่ดูพิเศษ

บางครั้งแม้เครื่องประดับจะทำจากวัสดุราคาไม่สูง เช่นลูกปัดไม้ สร้อยเชือก ข้อมือหนัง แต่ถ้าเลือกชิ้นที่มีดีไซน์พิเศษสะดุดตา ดูแตกต่างก็จะทำให้ดูดีได้

เครื่องประดับไม่ว่าชนิดไหน สะท้อนตัวตนผู้ใส่เสมอ ต่อให้อยู่ในวัยใดหากเลือกเครื่องประดับได้ดี ก็จะทำให้ผู้ใส่เปล่งประกายอย่างคาดไม่ถึงทีเดียว

เครื่องประดับไทยโบราณ มีอะไรบ้าง

ในการแต่งชุดไทยออกงานให้สวย คนไทยโบราณจะต้องมี เครื่องประดับไทยโบราณ สำหรับใส่ประดับคู่กัน อย่างที่คนสมัยก่อนนิยมใส่เครื่องประดับเวลาออกงาน ไม่ไปตัวเปล่าเล่าเปลือย คือไม่ใส่เฉพาะชุดไทยแต่ไร้เครื่องประดับ เพราะนอกจากเครื่องประดับจะช่วยขับให้การแต่งกายสวยงามน่ามอง ดูหรูหราแล้ว ยังบ่งบอกถึงฐานะของคนผู้นั้นอีกด้วย ลูกสาวหรือภรรยาของบ้านใด ถ้าได้รับเชิญไปออกงานก็จะต้องมีเครื่องประดับหลายชิ้นแต่งออกงานเป็นหน้าเป็นตา ใครที่กำลังมองหาชุดไทยเพื่อแต่งในโอกาสต่าง ๆ จะต้องมีเครื่องประดับโบราณเหล่านี้คือ

1.ลูกไม้ลายมือ- จะเป็นสร้อยข้อมือที่มีลายตุ้งติ้งรอบ ๆ ไว้ใส่ปลายสุดของข้อมือ

2.ปะวะก่ำ- เป็นเครื่องประดับมงคล ลักษณะเป็นสร้อยข้อมือที่เป็นลูกปัดกลมดใหญ่เรียงร้อยกัน ใช้ใส่ต่อจากลูกไม้ปลายมือ ให้ความหมายถึงโคมส่องสว่างแก่ผู้ใส่

3.กำไล- ใส่ต่อจากปะวะกล่ำ มีลวดลายต่างกันไป

4.รัดแขน- ใส่บริเวณต้นแขนบ่งบอกถึงฐานันดรสูงส่ง

5.สังวาลย์- เป็นสร้อยยาวเส้นเล็กที่ใช้ใส่พาดเบี่ยงไหล่ ประดับคู่กับการใส่สไบเฉียง

6.ทับสรวง- เป็นสร้อยที่มีขนาดใหญ่ใช้ประดับอก

7.สร้อยคอ- คือสร้อยที่สวมใส่คอให้สวยงาม คนโบราณจะไม่ปล่อยช่วงคอโล่งเมื่อต้องออกงาน

8.ต่างหู- เป็นอีกเครื่องประดับสำคัญที่มักลือกให้เข้าชุดกันกับสร้อยคอเป็นหลัก

9.ปิ่นปักผม- ใช้สำหรับเมื่อเกล้าผม ประดับผมด้านหลัง อาจจะปักปิ่น 1 อัน 2 อันหรือมากกว่านั้นขึ้นอยู่กับความเหมาะสมสวยงามและทรงผลที่เกล้าด้วย

10.ปั้นเหน่ง- เป็นส่วนหัวของเข็มขัด มีลวดลายวิจิตร ประดับเพชรพลอยมีค่า ใช้เมื่อใส่ซิ่นหรือนุ่งโจงกระเบน

11.เข็มขัด- คนโบราณคาดเข็มขัดที่ทำจากวัสดุบ่งบอกฐานะ เช่น เข็มขัดเงิน เข็มขัดนาค เข็มขัดทอง เข็มขัดประดับเพชรพลอย เป็นต้น

หลักในการเลือกเครื่องประดับไทยโบราณ จะต้องเลือกเครื่องประดับที่เป็นเซ็ตเดียวกัน เช่นถ้าประดับด้วยทับทิมก็ควรเป็นทับทิมทั้งชุด หรือพลอยนพเก้าก็เป็นพลอยนพเก้าเหมือนกันจะทำให้น่ามองกว่า และก็ขึ้นอยู่กับแบบของชุดไทยที่เลือกสวมใส่ เพราะบางชุดก็ไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องประดับทั้งหมดที่กล่างมา และขึ้นอยู่กับทรงผมที่ทำด้วย หากเป็นผมสั้นก็ไม่จำเป็นที่จะต้องปักปิ่นผม แต่ประดับเป็นกิ๊บที่เข้ากันก็ย่อมได้ แต่ที่แน่นอนนั้น เมื่อแต่งชุดไทยไว่ว่าจะในโอกาสใดก็ตาม ควรอย่างยิ่งที่จะต้องมีเครื่องประดับไทยโบราณบางชิ้นใส่คู่กัน เพราะจะะทำให้เสริมบุคลิกให้ดูดี หรูหราและช่วยให้ชุดไทยที่ใส่ดูงดงามขึ้นอย่างมากทีเดียว

ความเป็นมาของ แหวนไทยโบราณ

แหวนไทยโบราณ นับเป็นแหวนที่มีความแตกต่าง มีเอกลักษณ์ที่เมื่อมองเห็นประดับอยู่บนเรียวนิ้วก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นแหวนแบบไทยแท้โบราณ ที่มาและความน่าสนใจของแหวนไทยซึ่งเป็นแหวนเก่านั้น มีความเป็นมาอย่างไร และควรค่าที่จะเลือกนำมาใส่ประดับอย่างไรบ้าง หลายคนคงอยากรู้กันแล้ว

เดิมทีแหวน เป็นเครื่องประดับที่ไทยเราได้รับอิทธิพลความนิยมมาจากประเทศอินเดีย อาจจะเรียกได้ว่าเริ่มก่อนยุคอาณาจักรทวาราวดีเลยก็ว่าได้ เกิดจากลักธิทางศาสนาของอินเดีย เมื่อมีพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์เกิดขึ้น จะมีการสวมแหวนที่นิ้ว เช่นพิธีโสกันต์ ( หรือโกนจุก ) จะนิยมให้ผู้เข้าพิธีใส่แหวนไว้ที่นิ้วทุกนิ้ว แหวนที่ใช้สวมใส่นั้น ถ้าเป็นคนธรรมดาสามัญจะนิยมแหวนทองเกลี้ยงหรือทองสลักลายธรรมดา อาจมีลงยาสีต่าง ๆ บ้าง แต่ถ้าเป็นระดับผู้ใหญ่ของบ้านเมือง ขุนนางชั้นผู้ใหญ่และราชวงศ์จะเป็นแหวนที่มีการลงยาและมีเพชรพลอยชนิดต่าง ๆ ประดับหัวแหวนวิจิตรสวยงามกว่า

แหวนไทยโบราณ เป็นเสมือนกับเครื่องประดับติดกาย ยามปกติในการใช้ชีวิตประจำวัน ชาวสยามหรือคนไทยโบราณก็นิยมสวมแหวนติดนิ้วไว้ตลอดเวลา จนกระทั่งชาวต่างชาติในอดีตถึงกับบันทึกเอาไว้ โดยราชทูตยุโรปคือ ลาลูแบร์ ว่า ชาวสยามจะนิยมสวมแหวนกันไว้ที่นิ้วกลาง นิ้วนางและนิ้วก้อย และแต่ละนิ้วอาจจะสวมแหวนไว้มากกว่า 1 วงอีกด้วย แหวนโบราณของไทยเรามีอยู่หลายชนิด มีชื่อเรียกแตกต่างกันออกไป

แหวนนพเก้า – เป็นแหวนสำหรับกษัตริย์เท่านั้น หรือกษัตริย์ประทานแก่ราชวงศ์ ประดับด้วยเพชรและพลอยทั้ง 9 ชนิด

แหวนพระ และ แหวนพิรอด – เป็นแหวนที่ผู้ชายไทยนิยมสวมไว้ที่นิ้วมีความศักดิ์สิทธิ์ ถักด้วยผ้ายันต์

แหวนรังแตน – เป็นแหวนที่มีลักษณะหัวแหวนวงกลมขนาดใหญ่ ภายในเป็นพลอยเม็ดใหญ่ตรงกลาง และมีพลอยเม็ดเล็กกว่าเรียงมาตามรัศมีวงกลมหลายชั้น บางครั้งก็เรียกว่า แหวนหน้ากระจุกรังแตนโบราณ

แหวนมณฑป-เป็นแหวนที่มีลักษณะวงกลมและมีพลอยตรงกลาง พลอยเรียงวงกลมเช่นเดียวกับแหวนรังแตน แต่มีการยกชูตัวพลอยจากตรงกลางให้สูงที่สุดจากนั้นลดหลั่นลงมาเป็นวงแถวเหมือนมณฑป และยังมีการลงพลอยสลักด้านข้างเรืองแหวน นับเป็นแหวนที่มีความงดงาม ละเอียดและวิจิตรมาก เป็นแหวนที่นิยมมากในหมู่คนชั้นสูงสมัยต้นรัตนโกสินทร์

แหวนปลอกมีด – เป็นแหวนที่มีลักษณะทั้งตัวแหวนเรียบเป็นเนื้อเดียว อาจจะทำจาก ทอง นาค เงิน ทองคำขาว หรือโลหะอื่น ๆ

แหวนงู แหวนแมลงปอ – ปัจจุบันได้ถูกเปลี่ยนคำเรียกและลักษณะไปเป็นแหวนหัว หรือแหวนที่มีพลอย 1 เม็ดประดับเริ่มตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6

แหวนตรา – คือแหวนที่มีตราสัญลักษณ์ โดยมากนิยมเป็นตรานักษัตร ปีเกิดของเจ้าของแหวน

แหวนโบราณของไทยนับเป็นแหวนที่ทรงคุณค่า และในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นคชนชั้นใด เป็นใครก็สามารถซื้อหาแหวนไทยโบราณมาสวมใส่ เพื่อบ่งบอกถึงความเป็นสิริมงคล ฐานะ และบุคลิกที่ดีได้